Aurora-Kuzey ışıkları

Aurora polaris (alm: Polarlicht; fr: aurore polaire)

Latince kökenli aura, 'tanyeri' anlamına gelir. Kuzey ışıkları, aurora borealis olarakta literatürde tarif edilmektedir. Aurora borealis terimi ilk olarak 1619'da Galileo Galilei tarafından ileri sürülmüşse de, Galileo bir hata yaparak, güneş ışınlarının yüksek basınç tarafından yansıması ile aura ışınlarının oluştuğunu iddia etmiştir. Ancak, daha sonra aurora borealis yerine kuzey ışıkları denilmeye başlandı. Auranın güney yarımküre için adlandırılan özel ismi aurora australistir. Aurora australis ve aurora borealis, ikisi beraber aurora polaris olarak adlandırılır. Günümüzde, basitçe her ikisine de çoğunlukla aura denmekle birlikte, Kuzey Işıkları da denmektedir.
Adından da belli olduğu gibi, aura atmosferde 100 ila 1000 km arasında oluşan ışıklı bir olaydır. Aurolar en iyi biçimde, 15-30 derecede bulunan aura kuşağında görülür, burası Dünya'nın manyetik alanının en yoğun olduğu yerdir. Bölgede, aura ışıkları oluştuğu sırasında, yalnız uzaydan tam olarak görülebilen Aura ovalı da oluşur. Aura ovalının merkezi geomanyetik kutuplara uzanır - bunu coğrafik kutuplarla karıştırmamak gerekir.
ok ender de olsa, ekvator çizgisinde görüldükleri bile olur. Kuzey ışıkları; gökyüzünde, hafif rüzgarda dalgalanan devasa perdeler gibidirler, değişken renklerde gökyüzünü kaplayabilirler. Birden fazla aura, gökyüzünde birarada görüldüğünde, tıpkı kar taneleri gibi birbirine benzemez. Aura, bir uçtan diğer bir uca zayıf parıltılı bir örtü gibi veya gökyüzünde kutuplara doğru yönelen zayıf ışıklı parçalar gibi başlar. Kavis şeklinden gelişen ışınlardan, muazzam bir ışık gösterisi oluşabilir. Kuzey Işıkları, çeşitli yoğunluklarda olabilir, oluşan çoklu şeritler, gökyüzünde parlaklayan dalgalanmalar içinde titreyerek yanıyormuş gibi gözükür.